door Henri Boetzkes
Zeeziekte is heel vervelend, voor de getroffene, maar vaak ook voor de mede-opvarenden. Iemand die goed ziek is heeft zoals bekend niet meer zo veel interesse in zijn/haar omgeving en medemens.
Op D’Ark is er nu een elegante oplossing voor een niet zo elegant probleem.
Er zullen onder jullie ongetwijfeld meerderen zijn die de gevolgen van zeeziekte aan den lijve ondervonden hebben in de vorm van het onderkotsen van laarzen, slaapzakken, interieur en noem maar op. Alles wat in de boot aanwezig is, is een potentieel doelwit.
Ik heb de putsemmer zien gebruiken, met wisselend resultaat. Soms ging het er over heen, soms er helemaal naast omdat de emmer te laat binnen bereik was, en soms belandde de lading wel helemaal in de emmer, maar rolde die later om in een onverwachte beweging van de boot. Ook de vuilniszak heb ik zien gebruiken, geen groot succes voor de gebruiker, noch zijn/haar omgeving. Aangezien een vuilniszak geen eigen stijfheid heeft, valt het niet mee om wat je kwijt wil helemaal onderin de zak te deponeren. Gevolg is dat je je eigen gezicht vol smeert als je niet oppast. En oppassen is in die omstandigheden niet de grootste gave. Verder is zo’n zak nogal groot, en als men die dan voor langere tijd gebruikt (er kan toch nog veel meer in) is het risico levensgroot aanwezig dat de inhoud later toch weer ergens belandt waar die niet bedoeld is omdat hij neergelegd wordt of men laat hem uit de handen vallen/glippen.
Toen ik een tijd geleden mijzelf tijdens een vlucht wat zat te vervelen en de inhoud van het tijdschriftennetje aan de stoel voor mij inspecteerde, zag ik weer eens het kotszakje zitten. Ik heb het goed zitten bekijken en kwam tot de gevolgtrekking dat dit wel eens een heel adequate oplossing zou kunnen zijn. Immers, het zakje is van papier dat is gelamineerd met (afbreekbaar) plastic folie en heeft een behoorlijke stijfheid waardoor het zijn vorm goed behoudt. Verder is het niet al te groot, zodat het na één keer gebruik meteen weg kan. Je draait het zakje dicht en gooit het overboord. Zo is er geen kans dat de inhoud ergens in de boot terecht komt waar je het niet wil hebben en ook de zure lucht verdwijnt ermee overboord, hetgeen weer bevorderlijk is voor het opknappen (of in ieder geval niet langer dan nodig ziek zijn) van het slachtoffer. Leg ze ergens op een makkelijk bereikbare plaats en zorg ervoor dat iedereen weet waar ze liggen.
Ik heb de stewardessen tijdens een paar vluchten eens lief aangekeken en gevraagd naar een voorraadje van die kotszakjes. Nu kan je op D’ Ark kiezen of je KLM, SAS of Czech Airlines wil kotsen!
Opmerking van de redactie: Toen Henri zich op de Ramsgatetocht niet lekker voelde - en dat had volgens hem helemaal niets met zeeziekte te maken - had hij zelf een zakje nodig maar hij vond ze niet. Er was een telefoontje naar Ans nodig om dat probleem op te lossen. Remedie: ga je de zee op, leg dan je kotszakjes klaar.